ευεκπλήρωτος

εὐεκπλήρωτος, -ον (Α)

αυτός που εκπληρώνεται εύκολα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -εκ-πληρωτος (< εκ-πληρώ), πρβλ. αν-εκ-πλήρωτος, δυσ-εκπλήρωτος].